Część II. Przepisy szczegółowe dla motorniczych.
XIV. WYKOLEJENIA WAGONÓW.
1. Wykolejenia wagonów mogą nastąpić na skutek:
- przełożenia iglic zwrotnicy pod kołami pociągu poprzedzającego (awaria blokady
i niewłaściwa obsługa zwrotnicy przez motorniczego),
- przejazdu pociągu przez zwrotnice, krzyżownice, łuki (rozjazdy) z prędkością
większą niż 10 km/h,
- przejazdu z prędkością większą niż dozwolona na danym odcinku torów,
- zderzenia pojazdów,
- uszkodzenia zwrotnicy, np.: pęknięcia sprężyny lub iglicy,
- pęknięcia szyny z przemieszczeniem,
- poszerzenia torów,
- obcego ciała w rowku szyny,
- niesprawności wózka wagonu i innych podobnych przypadków losowych.
2. O każdym wykolejeniu motorniczy obowiązany jest natychmiast zawiadomić dyspozytora ruchu lub najbliższy punkt Służby Kontroli Ruchu, a po zakończonej służbie zawiadomić pisemnym raportem kierownictwo zakładu opisując przebieg wykolejenia.
3. Gdy pociąg lub jeden z wagonów pociągu ulegnie wykolejeniu motorniczy, obowiązany jest podjąć natychmiast przy pomocy innych pracowników ruchu działania zmierzające do jak najszybszego wprowadzenia wykolejonego wagonu na tor.
4. W przypadku niemożliwości wstawienia wykolejonego wagonu we własnym zakresie, należy wezwać pogotowie techniczne.
5. Zabrania się wciągania wykolejonych wagonów na torowiskach wydzielonych (bez nawierzchni ulicznej). W takim przypadku wstawianie wagonu na tor winno być dokonane przez pogotowie techniczne.